Terwijl sommige dieren springen om te vieren, springen anderen alleen als ze bang zijn. Aan de andere kant gaan veel roofdieren op hun prooi af door erop te springen.

Voor de meeste soorten is springen misschien geen probleem. 

Er zijn echter ook dieren die niet kunnen springen omdat ze niet de kracht en behendigheid hebben die nodig zijn voor deze actie.

Sommige dieren hebben zware lichamen die niet van de grond kunnen worden getild. Anderen zijn volledig verstoken van het spierweefsel of de ledematen die nodig zijn om te springen.

Dientengevolge ontwikkelden dieren zonder het vermogen om te springen zich om te overleven zonder deze actie te ondernemen. Ze hebben veel innovatieve middelen voor zelfbehoud ontdekt, maar meer over deze middelen in het volgende artikel.

Laten we meer te weten komen over zes dieren die niet kunnen springen.

Lijst met dieren die niet kunnen springen

• Olifanten
• schildpadden
• Hippos
• Luiaards
• Neushoorns
• Snakes

Olifanten

Wetenschappelijke naam: Loxodonta
Soort dier: Zoogdier
Bereik: Azië en Afrika

De bekendste dieren die niet kunnen springen zijn olifanten. Velen beschouwen deze wezens als de enigen die niet kunnen springen, maar dit is slechts een algemene misvatting.

De olifant is slechts het grootste dier dat niet kan springen omdat hij te zwaar is om zijn poten op te tillen. Bovendien zijn alle botten van de olifant (in tegenstelling tot de meeste zoogdieren) naar beneden gericht, wat resulteert in een onvermogen om los te komen van de grond. ((bron))

Fvanuit dit gezichtspunt lijkt de olifant helemaal niet op de cavia, die zijn verre neef is.

Bij de geboorte kan een olifant 260 pond wegen, en zo'n gewicht maakt hem te zwaar om te springen. Als hij volgroeid is, kan dit enorme wezen 14,000 pond wegen.

Maar olifanten hebben nog andere unieke eigenschappen, waaronder zelfbewustzijn. Alleen mensen, dolfijnen en apen bezitten zelfbewustzijn.

Bovendien hebben slagtanden van olifanten verschillende doeleinden, van het optillen en verplaatsen van voorwerpen tot het verzamelen van voedsel, het verdedigen van de slurf van het dier en zelfs het verwijderen van schors van bomen. 

De slagtanden zijn niet alleen gevaarlijke verdedigingswapens, maar ook efficiënte overlevingsinstrumenten, aangezien ze ook worden gebruikt om ondergronds water te halen tijdens droogtes.

Olifanten gaan nooit voor frontale aanvallen. In plaats daarvan groeperen ze zich en vormen een krachtige beschermende ring van stammen en slagtanden. Kalveren staan ​​altijd in het midden.

schildpadden

Wetenschappelijke naam: Testudinidae
Soort dier: Reptiel
Bereik: Wereldwijd (behalve Antarctica en Australië)

Gezien hun lange levensduur en reputatie om langzaam te bewegen, kunnen schildpadden worden gebruikt als voorbeelden van geduld en doorzettingsvermogen. Ze behoren ook tot de langstlevende reptielen ter wereld.

De schildpad kan niet springen omdat hij niet de behendigheid en snelheid heeft die nodig zijn voor deze actie. Om dezelfde redenen kan hij ook niet zwemmen. 

Schildpadden kunnen ongeveer 4 mijl per dag lopen, ondanks dat ze erg traag zijn. Kijk, dat is een les in doorzettingsvermogen!

Omdat hun spijsverteringssysteem elke druppel water en voedingsstoffen uit elke hap haalt, kunnen schildpadden overleven in de meest extreme omstandigheden.

Als het op zelfverdediging aankomt, gebruikt de schildpad zijn hoekige hoorns, die een uitloper zijn van zijn plastron, of bodemschil zoals het soms wordt genoemd. 

De hoekige hoorn is een verdedigingsmechanisme voor zowel vrouwelijke als mannelijke schildpadden, hoewel die van het mannetje groter is dan die van het vrouwtje, en wordt ook vaak gebruikt in gevechten met andere mannelijke schildpadden.

Schildpadden winnen conflicten en veldslagen door rivalen omver te werpen met hun hoekige hoorn. Natuurlijk is de grootte van de vijand essentieel voor het succes van deze aanval. 

Hippos

Wetenschappelijke naam: Nijlpaard amphibius
Soort dier: Zoogdier
Bereik: Afrika en India

Nijlpaarden of nijlpaarden kunnen niet springen vanwege hun gewicht, net zoals olifanten dat ook niet kunnen. Nijlpaarden zijn superzwaar dieren die niet kunnen zwemmen ook.

Aan de andere kant kan het zware gewicht van nijlpaarden van pas komen wanneer roofdieren hun gebied binnenkomen. Nijlpaarden zijn erg beschermend over hun territorium, vooral als ze onder water staan. 

Indringers krijgen meestal gegrom en getoeter van een nijlpaard dat zich bedreigd voelt. Als er gevaar dreigt, gebruiken nijlpaarden de ramkracht en scherpe hoektanden van hun lichaam om zichzelf te verdedigen.

Als een nijlpaard naar je lijkt te geeuwen, weet dan dat het klaar staat om te toeteren en te grommen. Dit is hoe dit dier bedreigingen uitstuurt voordat het toeslaat. 

Deze semi-aquatische reuzen gebruiken meer dan alleen hun tanden om zichzelf te beschermen - ze gebruiken ook hun enorme lichaamsmassa. 

In de strijd zal een nijlpaard niet aarzelen om tegenstanders met zijn kop te slaan. Daarbij slaakt het soms een dreigende strijdkreet.

Nijlpaarden behoren tot de meest gewelddadige wezens op aarde, ook al voeden ze zich voornamelijk met gras en planten. Met hun sterke kaken kunnen ze een kleine boot in tweeën splitsen en vermoorden ze elk jaar ongeveer 500 mensen in Afrika.

Zie ook: Dieren zonder tanden

Luiaards

Wetenschappelijke naam: folivoor
Soort dier: Zoogdier
Bereik: Midden- en Zuid-Amerika

De luiaard is een van de langzaamst bewegende wezens ter wereld. Deze soort mag dan de nodige fysieke kracht hebben om te springen, maar zijn langzame bewegingen verhinderen dat.

Het goede nieuws is dat de vaardigheden van dit dier ergens anders liggen. Alle luiaards hebben bijvoorbeeld krachtige bovenlichamen.

Omdat ze bijna hun hele tijd aan bomen hangen, ontwikkelen luiaards ongelooflijk krachtige ledematen en de stevigste greep. In feite kan zelfs de dood een luiaard niet van zijn tak bevrijden.

Omdat er zoveel roofdieren zijn die op bosbodemniveau jagen, verlaten luiaards zelden de bomen waaraan ze hangen. Ze dalen alleen af ​​naar de bosbodem voor ontlasting, wat maar één keer per week gebeurt.

Luiaards verdedigen zichzelf door middel van camouflage. Ze verstoppen zich in bomen en bewegen niet totdat het gevaar geweken is. Trouwens, ze staan ​​​​ook bekend om hun vacht die groene algen ontwikkelt. 

Een luiaard kan zijn kop 360 graden draaien als hij op zoek is naar potentiële roofdieren. Bovendien heeft het machtige klauwen, zodat het zichzelf met geweld kan verdedigen.

Luiaards hebben twee opvallende voortanden die erg handig zijn bij het bijten in voedsel. Ze vermalen hun voedsel, dat bestaat uit boombladeren, met hun andere platte tanden. 

Omdat luiaards de langzaamste wezens op aarde zijn, moeten ze hun scherpe nagels en tanden gebruiken om roofdieren aan te vallen voor zelfverdediging. 

Neushoorns

Wetenschappelijke naam: Neushoorns
Soort dier: Zoogdier
Bereik: Azië en Afrika

Alleen olifanten zijn groter dan neushoorns, die tot de grootste zoogdieren op aarde behoren. Een neushoorn weegt 1,322-7,716 pond, dus hij is veel te groot om zichzelf ooit van de grond te kunnen trekken.

Ondanks dat ze zo zwaar zijn, kunnen neushoorns 30-40 mph rennen. Een kudde neushoorns wordt een crash genoemd en een crash zal roofdieren alleen aanvallen als ze worden bedreigd.

Het is bekend dat mannelijke neushoorns solitair zijn, dus bij de meeste botsingen tussen een crash en roofdieren zijn alleen neushoornmoeders en hun jongen betrokken.

Een ander merkwaardig aspect van neushoorns is dat ze hun behoefte doen op exact dezelfde locaties, die latrines worden genoemd en worden gebruikt voor meer dan alleen het bieden van een veilige afvalverwerkingsplaats. Latrines worden ook gebruikt om neushoorns in de buurt op te sporen.

Afrikaanse neushoorns kunnen elk dier dat ze aan een paal hebben gespietst, slingeren en spietsen. Hun hoorns zijn erg handig in een gevecht en voor zelfverdediging. 

Hoewel Aziatische neushoorns misschien niet zo agressief zijn als hun Afrikaanse tegenhangers, voeren ze nog steeds gevechten uit en gebruiken ze liever hun ondertanden en, zeldzamer, hun hoorn.

Omdat neushoorns een slecht gezichtsvermogen hebben, vallen ze soms rotsen en bomen aan omdat ze denken dat deze een gevaar kunnen vormen. Deze wezens hebben echter geweldige gehoor- en reukvermogens. 

Soms vechten ze tegen elkaar of tegen aanvallers. En wanneer dit gebeurt, gebruiken ze een van hun 2 snuithoorns die de grootste is.

Snakes

Wetenschappelijke naam: Slangen
Soort dier: Reptiel
Bereik: Wereldwijd (behalve Antarctica)

Hoewel slangen geen poten hebben, hebben ze nog steeds zeer lange lichamen boordevol spieren waardoor ze volledige controle hebben over de meeste bewegingen die ze mogelijk maken.

Een slang kan zichzelf voortbewegen met behulp van de spieren van zijn lichaam, maar hij kan niet springen. Een ander onvermogen van slangen is niet horen, zoals deze dieren hebben geen uitwendige oren op hun lichaam.

Slangen laten zich niet afschrikken door harde geluiden. Ze zijn inderdaad "uitgerust" met interne oren, maar deze helpen hen alleen hun evenwicht te bewaren.

Verder knipperen slangen ook niet omdat ze geen oogleden hebben. Hun oogbescherming wordt verzekerd door een bril, die ook vervelt als hun huid vervelt.

Het overlevingsinstinct is ingebouwd voor de slang, die de meeste bedreigingen snel detecteert en waarneemt, zodat hij er veilig voor kan vluchten. Slangen ontwijken aanvallen door met snelle, snijdende bewegingen door het water te glijden. 

Bovendien kunnen de meest giftige slangen hun slachtoffer doden met slechts één beet.

Nadat hij zijn slachtoffer heeft geslagen, hangt de slang eraan en trekt eraan. In het geval van massale prooien en sommige slangensoorten kan hij de prooi naar zich toe trekken.

De meeste slangen creëren een vernauwingsspiraal door een of meer lussen rond hun slachtoffer te wikkelen. Ze zullen zijn hartslag "in de gaten houden" om te bepalen of het slachtoffer dood is.

Conclusie

Voorbeelden van dieren die niet kunnen springen zijn olifanten, nijlpaarden, schildpadden, neushoorns, luiaards en slangen. En hoewel ze niet kunnen springen, betekent dit niet dat ze geen andere middelen hebben om op gevaar te reageren.

Olifanten gebruiken bijvoorbeeld hun slagtanden en slurven om een ​​vijand aan te vallen, terwijl sommige slangen een giftige beet hebben die hun aanvaller met slechts een paar druppels gif kan doden.

Daar ga je dan! Nu je hebt geleerd waarom sommige wezens niet kunnen springen, begrijp je waarom sommigen ze vreemd vinden.

Dieren die niet kunnen springen zijn toch fascinerend om te bestuderen. Hopelijk heeft dit artikel u een paar feiten over hen gepresenteerd waarvan u zich niet bewust was.  

Bedankt voor het lezen. Als je dit bericht leuk vond, is hier nog een populair artikel: Dieren met het slechtste gehoor.